zingeving – TriggerTT

Voorbij

Ergens in de vorige eeuw was er op de televisie een programma van Koot en Bie. De keek op de week. Op humoristische en satirische wijze werd de week doorgenomen. Koot en Bie gebruikte typetjes in allerlei filmpjes. Daar moest ik aan denken, zomaar op een moment, toen ik even nadacht wat er deze week op ons is afgekomen.

Maandag kwam de eis tegen 10 jonge mannen die in het uitgaansleven op Majorca, blijkbaar, een rol speelde bij het doodtrappen van een andere jongen in dat zelfde uitgaansleven. Niemand kon zich herinneren dat zij betrokken waren, of ontkende überhaupt dat zij erbij waren. Ik ben opgevoed dat als je ‘buiten de pot piest’ je ook op de blaren moet zitten. De mannen zijn nog niet veroordeelt, dus blijven het verdachten. Straks zal blijken of ze, of enkele van hen, toch (flink) buiten de pot hebben gepiest. Tip aan de betrokkenen: Een schuldgevoel als geheim heb je hele verdere leven last van. Het uitgaansleven is…

Dinsdag was het moment dat het hele land in ban kwam van de verdwijning van Hebe Zwart met haar begeleider. Het leek wel of ze van de aardbodem waren verdwenen, net als de auto waarin ze zaten. Later in de week kwamen ze letterlijk boven water. Een flauwe bocht, net geen stukje vangrail en het noodlot slaat toe. De naam Hebe was mij onbekend, maar naar zoeken weet ik wat de naam (o.a.) betekent. Het geschenk, de jeugd het is niet meer bij ons. Gezinnen, families hebben een groot verlies te verwerken.

Woensdag komen de regeringsleiders van de Europese Unie bij elkaar. Terwijl drones energiecentrales in de Oekraïne lamleggen proberen zij afspraken te maken over steun aan dat land en het beteugelen van de energiecrisis. Het lukt (nog) niet echt. Net als het Poetin ook niet echt lukt. De teller van oorlogsslachtoffers en vluchtelingen loopt door. Als de winter valt…

Donderdag heeft de krop sla het gewonnen van Truss. Na 45 dagen is het klaar daar in het Great Brittannië. De 370 leden van de conservatieve partij mogen weer aan de bak om een nieuwe leider te kiezen. O, ja er zijn ruim 60 miljoen inwoners in dat traditionele land, welke ooit een wereldmacht was. 80% van deze bevolking zou naar de stembus willen, maar de macht ligt bij de meerderheid van het Lagerhuis. Daar hebben de conservatieven het voor het zeggen en zij houden niet zo van het ‘gewone’ volk. Toch een bijzonder democratisch systeem waarin de bevolking zo buitenspel gezet kan worden. Boris is op vakantie…

Vrijdag in de vroege ochtend klapt en watertaxi en een snelboot op elkaar. Dat is voor mij dicht bij huis. De mensen in de watertaxi hebben geen kans. Twee mannen laten meteen het leven, twee anderen zijn vermist, maar kans op overleven is opgegeven. Onderzoek zal uitwijzen wat er precies is mis gegaan. Rouw komt over gezinnen en andere betrokkenen. De zon schijnt…

Elke dag in een week kent wel een gebeurtenis die verdriet brengt. Soms is dat dichterbij, soms ver weg. Het nieuws is meestal niet positief. Dat nou eenmaal minder nieuwswaardig. Chocolade letters dat er weer forel in de Rijn zwemt, verkoopt niet zo. Gelukkig zijn wij als mensen over het algemeen goed in staat om al die wereldse en lokale narigheid die op ons afkomt te hanteren. We richten ons maar op de eigen omgeving, waar we zelf invloed op kunnen hebben en proberen zo gelukkig te zijn. Meestal lukt dat aardig en is de week zomaar weer voorbij.

Knetteren in de kerken

Of hoe pandemie en eindtijd verworden tot een nieuwe bodem van verdwazing.

Een preek van een dominee van een kerk uit Rotterdam Zuid heeft stof doen opwaaien. Hij trekt een verband met Openbaring 13 en wat er nu in de wereld gaande is. Met zijn vooringenomen ideeën waarschuwt hij dat er ontwikkelingen aanstaande zijn waardoor christenen worden uitgesloten. Deze preek wordt opgepikt door mensen als Thierry Baudet en Doutzen Kroes. Mensen die weten hoe ze de media moeten bereiken en bespelen. Thierry als onze nationale nar die alles kan weg redenen tot 10 cijfers achter de komma. Doutzen het internationale model dat zichzelf graag ziet en gezien wilt worden en lid van de corona complotclub. Of heeft ze daarin nu al wat afstand van genomen?

Het was ook een signaal voor Gert Jan Segers van de Christen Unie om in het Nederlands Dagblad een column aan te wijden. “The Great Reset”.

Tenslotte werd ik ook nog eens bevestigd in het commentaar van het Reformatorisch Dagblad dat deze krant natuurlijk ook vooringenomen ideeën heeft. Als je dat commentaar even doorleest is het eigenlijk vrij simpel. Ik zet ze even in gewone taal op een rijtje:

Openbaring 13 zegt dat de mens geen geluk op aarde kan brengen. Als de mens dat wel zou kunnen, dan is dat niet de mens, maar de duivel.
Complotdenkers zouden moeten bedenken dat liberalen met de Franse Revolutie een gelukkige samenleving wilde bereiken. Dus ook hier zat de duivel achter.
Tenslotte mensen die naar een gelukkige samenleving streven moeten beseffen dat geen enkel systeem of politieke beweging daar iets aan zal bijdragen. Vrij vertaald: dat doet er niet toe en is eigenlijk van de duivel. Even doorgeredeneerd dat streven naar een gelukkige samenleving niet van de mens kan komen.

Voor de goede verstaander/lezer enige nuance in de opsomming is weggelaten. Bewust wat zwart/wit. Dit is in tegenstelling als ik met mensen uit deze kring spreek. Dan is er nuance en wordt alles niet zo tegenover elkaar gezet. De religieuze schaal van streng conservatief versus opportunistisch progressief kent gelukkig vele kleuren, zelfs die van de regenboogvlag.

Gert Jan Segers vond het erg belangrijk om een column te wijden aan die preek van die dominee die je kan opvatten als bangmakerij voor streng gelovigen. Het deed me denken aan wat we in de vorige eeuw een paar keer hebben meegemaakt. Streng gelovigen mensen die achter iemand aanliepen en massaal tot zelfdoding kwamen. Of die groepen van gelovigen die in het jaar 2000 op de hoge gebouwen gingen staan, omdat het einde van de wereld daar was. De eindtijd was gekomen…

Ik beschouw mezelf als een nuchter gelovig mens. Ik geloof niet zo in al die kerken die vooral bezig met zichzelf zijn en vooral naar binnen gekeerd zijn. Ik geloof in een Schepper die helemaal niet zo blij is met deze kerken, maar wil staan voor mensen. Ongeacht welke club, cultuur of whatever. Dat vraagt een open kerk die in de wereld staat en ook van deze wereld is. Net als een ieder van deze wereld is, is deze ook een kind van deze Schepper. Natuurlijk moet je dan als mens wel een kind van deze Schepper willen zijn, maar dan mag je je ook gelukkig ervaren. Zolang de kerken willen bepalen wie wel en wie niet zich mag rekenen tot een kind van de Schepper, zal het blijven knetteren in de kerken.

Zin

Recent was psychiater Dirk De Wachter in het nieuws. Eerder schreef ik een blog over een uitzending van Buitenhof waarin hij een discussie, of toch meer een gesprek voerde. Het ging over het boek: De laatste deur

Waarom plegen schrijvers zelfmoord? Op die vraag probeert Jeroen Brouwers in De laatste deur, zijn alom geprezen zelfmoordbijbel, antwoord te vinden. Vijftig jaar werkte hij aan het boek, dat eerder dit jaar opnieuw werd uitgegeven. Toch bleef zijn vraag onbeantwoord. Kunnen psychiaters en schrijvers wat leren van het boek? Een gesprek met Philip Huff, romanschrijver en essayist, en Dirk De Wachter, psychiater en hoogleraar aan de universiteit van Leuven.

Het was een boeiend gesprek. Dirk De Wachter gaf aan dat de zin van het leven een belangrijke rol speelt bij suïcidaliteit. Enkele uitspraken triggerde me om ze vast te leggen:
“ik sta altijd aan de kant van de hoop”
“het is een soort ethische verplichting van de psychiater”
“we staan altijd aan de kant van het leven”
“ik denk dat het een ethische noodzaak is van de hulpverlener om aan de kant van het leven te staan”

Juist nu in Den Haag in de politiek er stromingen zijn die hulp bij zelfdoding wil reguleren zijn de uitspraken van De Wachter actueel en voegen zijn woorden argumenten toe aan het debat.

Dirk De Wachter heeft recent het boek “De Wereld van de Wachter” geschreven. In dit boek stapt de psychiater uit zijn psychiaterstoel en trekt deze de wereld in. Het is een aanbevelenswaardig boek. Vlot geschreven een zoektocht naar de manier waarop de mensen vandaag samenleven, op zoek naar de zin van onze dagelijkse realiteit.

Zingeving anno 2017 is in een wereld waarin het lijkt of deze op hol is geslagen een belangrijk issue in mijn optiek. In deze wereld nemen mensen meer en meer afstand van de religieuze wortels. Spiritualiteit blijft een behoefte, dat zien we terug. Niet zozeer in gemeenschapsverband, maar individueel, vrijblijvend met rituelen en symbolen. Juist nu, zou de mens een belangrijke basis moeten vinden in de zin van het bestaan. Ik gun een ieder die Zin van het bestaan, welke mij steeds heeft gedragen in wat op mijn pad is gekomen.

link naar het fragment link

Kort lontje

Vanmorgen sprak iemand over zijn ervaringen in het verkeer. Het viel hem op dat mensen soms wel een erg kort lontje hebben. Het moet me van het hart dat ook mijn ervaringen soortgelijk zijn. Inhalen over rechts, terwijl je toch gewoon rond de 130 zelf aan het inhalen bent. Misschien nog 30 meter ruimte over rechts…. het gebeurt dagelijks. Seinen terwijl je ook al op die linkerrijstrook aan het bent inhalen, je wilt zelf ook wel wat meer vaart, maar jouw voorganger houdt met 130 echt op. En dan zo af en toe de toegeworpen middelvinger. Ligt het aan mij? Of is een deel van onze autorijdende massa echt de weg kwijt? Laat ik het in het midden houden. Feit is dat als we in onze auto stappen een beetje van de werkelijkheid loskomen. Wat buiten de auto afspeelt is af en toe net een film waarin je acteert. Net als vaak op sociale media zijn we redelijk anoniem en komt er bij sommige van ons mensen iets boven drijven. Dat wat boven komt drijven is volgens mij niet het mooiste wat wij mensen elkaar te bieden hebben.

Wat zou het er vrolijkere en vriendelijker uitzien als we rustig anticiperen op elkaar. Normale omgangsvormen hanteren, volgens de spelregels van het verkeer. Op sociale media elkaar tegemoet treden alsof we elkaar de handreiken, een arm om iemand heen slaat. Misschien is dat een Utopie.

Sprak gisteren in de IKEA iemand uit Dubai. Een jonge man die in Groningen werkt, vertelde over zijn werk in de gas/olie business. Ik vertelde over mijn werk bij het Leger des Heils en mijn christelijke achtergrond. Hij was niet zo bezig met zijn cultuurgebonden religie de Islam. We kwamen er op uit dat ‘humanity’ universeel is. Van welke religieuze stroming je het mens-zijn benaderd maakt natuurlijk uit, maar we zijn uiteindelijk allemaal mensen. Als ieder individu zich bewust zou zijn dat hij/zij er toe doet en dat zijn/haar gedrag kan bijdragen aan een betere wereld. Dan ben ik er van overtuigd dat onze lontjes steeds minder kort zullen zijn. En…. wie weet gaat de daling van de maximale snelheid ons daarbij wel helpen.

Zin

Al weer een tijdje terug in Buitenhof. Een discussie, of toch meer een gesprek. Het ging over het boek: De laatste deur

Juist nu in Den Haag in de politiek er stromingen zijn die hulp bij zelfdoding wil reguleren zijn de uitspraken van De Wachter actueel en voegen zijn woorden argumenten toe aan het debat.

Zingeving anno 2019 is in een wereld waarin het lijkt of deze op hol is geslagen een belangrijk issue in mijn optiek. In deze wereld nemen mensen meer en meer afstand van de religieuze wortels. Spiritualiteit blijft een behoefte, dat zien we terug. Niet zozeer in gemeenschapsverband, maar individueel, vrijblijvend met rituelen en symbolen. Juist nu, zou de mens een belangrijke basis moeten vinden in de zin van het bestaan. Ik gun een ieder die Zin van het bestaan, welke mij steeds heeft gedragen in wat op mijn pad is gekomen.

link naar het fragment link