We zullen er in ons landje er toch ook echt aan moeten geloven. De discussie gaat nog wel even door, maar als we in de trein willen dan hebben we straks in juni toch echt een mondkapje nodig.
Om ons heen, zeker in de (Oost) Aziatische landen is het dragen van mondkapjes al ‘gewoon’. Het wordt opgedragen door de overheden aldaar. Het is daar al langer gemeengoed. Het dragen van een mondkapje (of mondmasker) wordt gezien als een bescherming wat helpt tegen het verspreiden van het virus. Hier in Nederland is het meer een aanvulling op de andere maatregelen in omgevingen waar de ‘social distance’ niet te hanteren is.
Gekleurd er op
Gisteren zag ik bij het dagelijkse praatprogramma op een bepaald moment een afvaardiging van het bedrijfsleven zitten. Hans de Boer, Rogier van Boxtel en Edith Schippers. Het ging over het mondkapje. Natuurlijk niet over wat hierboven is beschreven, maar over een medisch gecertificeerd mond-neus masker FFP2. De tafel was in de hoerastemming, want de crisis had toch maar mooi partijen bij elkaar gebracht. Het ondernemerschap, het bedrijfsleven was creatief en flexibel de samenleving te hulp geschoten. En… dit keer zonder winstoogmerk!
Hulde, dat zeker. Hoop, ook dat, want het geeft maar aan hoe vindingrijk we kunnen zijn en dat we in staat zijn om geëffende paden even te laten voor wat het is, als er een crisis is. Maar toch…
Natuurlijk werd de vraag wel gesteld, wat straks als de crisis is bedwongen en er hopelijk een vaccin is voor COVID-19. Even kwam de zorg in beeld en met name de rol van de (terugtrekkende) overheid die ook onder minister Edith Schippers gaten sloeg in het zorgpakket, onder andere door te bezuinigen op de IC’s. Kon me niet aan de indruk onttrekken dat Edith er wat gekleurd op kwam te staan.
Stilletjes hoop ik dat deze crisis leidt tot een wat andere kijk op de wereld. Niet de wereld van het geld, maar de wereld van de mens. Het kapitaal, het bedrijfsleven, het zou ten dienste moeten staan van de mens en dat wat de mens in leven houdt. Dan kom je op hele basale dingen, zoals voeding, gezondheid, natuur en sociale activiteiten. Een voorzichtige blik in de toekomst van deze tafel gaf me niet zoveel hoop. Flexibiliteit vasthouden, economie moet weer op niveau.
Niemand had het er over dat het misschien ook wel wat minder kan in het verdienmodel van de groot kapitalisten. Er was weinig aandacht voor de rol van de overheid voor de zorg en andere vitale onderdelen van de samenleving. Is het niet zo dat dezelfde terugtrekkende overheid een kerende beweging moet maken en weer wat meer grip op die samenleving moeten terugpakken?
Alles vermarkten naar het kapitaal heeft ons veel gebracht, maar ook kwetsbaar gemaakt van het grote geld. We zijn met zijn allen wel wat minder arm geworden, maar de rijken zijn niet wat rijker geworden, maar heel veel rijker. Dat botst en in tijden van crisis wordt het verschil tussen arm en rijk pijnlijk zichtbaar.
Een betere verdeling van welvaart onder de mensheid zou het nieuwe mantra van de wereldorde moeten zijn.
Het zijn grote woorden, misschien zelfs wel met een ‘linkse’ klank. Ik had ze eigenlijk wel willen horen van Lodewijk Asscher, want die zat ook aan die tafel. Hij liet nauwelijks van zich horen, de andere sprekers aan tafel des te meer. Lodewijk weet over het algemeen de sociale visie van zijn partij goed onder de aandacht te krijgen, maar aan deze tafel was hij (jammer genoeg?) minder goed gebekt.
Een ding is zeker, dit laat zien hoe kwetsbaar we zijn en worden als we niet doen wat nodig is om niet gegrepen te worden door dit virus. Vraag blijft wie heeft de waarheid in pacht. Nederland blijkt inmiddels veel te klein te worden.
Keep your distance if there is not enough space.
Vroeger zei mijn goede moeder, of vader al… de waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Helder is wel nu we een week of 4 verder zijn de rek in onze samenleving er wel wat uit gaat.
Begrijpelijk, de IC is redelijk “back to normal” en de ziekenhuizen roepen weer om ‘gewone’ patiënten. Toch… het virus waart wereldwijd nog volop rond. Op naar de 10 miljoen 🙁 besmettingen.
Denk dat de mensheid wel een lesje leert; hoe digitaal, of welvarend ook… wij kunnen de aarde en alles wat daar mee samenhangt niet aan een lijntje houden.