Polarisatie – TriggerTT

Visie

De maand september loopt op het einde, de algemene beschouwingen zijn achter de rug. Natuurlijk met de bekende geluiden van de PVV leider en een poging van FVD om suggestieve berichten te verspreiden.

De achilleshiel van de democratie is dat het ook een platform kan bieden aan mensen die een agenda hebben om de vrede en vrijheid om zeep te helpen. Naar voorbeeld van een poging om Arisch (derde) rijk te stichten. Het bracht het slechtste van mensen boven. Laten we hopen dat we hier in deze turbulente tijd ver van weg blijven.

De voorman van de PVV heeft in zijn soms onnavolgbare intellectuele beschouwingen laten blijken een visie te hebben. Daar tegenover staat de voorman van de VVD, de minister president. Hij ademt meer een pragmatische bedrijfsman te zijn. Visie, heeft hij niet zoveel mee, of…

In de troonrede werd nu wel een voorschot genomen op een toekomstig beeld. De opsomming van de crises laat zien dat er een ander wereldbeeld te wachten staat. In een recent gesprek met top interviewer Sven Kockelmann kwam het, weliswaar, schoorvoetend uit zijn mond. We moeten ons een beeld schetsen van ons land in 2030. Of dat nu onder visie wordt verstaan?

Ook tijdens de algemene beschouwingen kwam uit de Kamer de roep om een visie. Een beeld voor de toekomst. Wat voor land willen we zijn? Natuurlijk kwam dat weg uit progressieve hoek. Het zou eigenlijk uit elke hoek moeten komen. Er is nog maar weinig vertrouwen in de politiek, misschien juist wel omdat visie niet meer zo wordt gebezigd in de politiek. De politieke arena is verworden tot 20 partijen die vooral bezig zijn met het hier en nu in het eigenbelang. Traditionele partijen hebben nog wel een ideologie waaruit zij zijn voortgekomen, maar dragen dat nauwelijks uit. Stemmen doen we steeds meer op de persoon dan op de ideologie die de persoon vertegenwoordigd. Dat komt omdat de ideologie, de visie van de beweging niet wordt uitgedragen. Het maakt uit hoe het wereldbeeld van de toekomst door de politieke beweging wordt gezien. Het is essentieel voor de welvaart en het welzijn van de individuele mens in ons land.

De roep om een visie komt niet uit de lucht vallen, er is behoefte aan. Mensen willen een toekomst kunnen zien. Voor zichzelf en voor hun kinderen en kleinkinderen. Als de toekomst onzeker wordt door oorlog, inflatie en klimaatverstoring en zoveel meer, dan is die behoefte nog veel groter. Politieke leiders kunnen het vertrouwen terugwinnen door de visie van hun politieke beweging meer en meer in het doen en laten te laten zien, te horen aan de kiezers.

Vertrouwen

Vandaag werd het nieuwe kabinet gepresenteerd. Aanleiding om het vertrouwen van deze nieuwe roergangers te meten. De zogenaamde ‘0’ meting. Zo’n 2/3 van de respondenten geven aan niet of minder vertrouwen te hebben. Even inzoomen op de cijfers zijn het vooral de ongevaccineerden, kiezers van PVV, FVD en BBB die maar heel weinig vertrouwen hebben. Dit is niet zo verwonderlijk, immers hebben deze kiezers voor andere politieke kleuren gekozen. Ongevaccineerden wordt als groep genoemd, maar is alles behalve een homogene groep die langs één lijn te leggen is.

Een ander invalshoek, of zeg nadere analyse van de meting van I&O, laat nog veel andere groepen uit onze samenleving zien. De rode draad wordt wel zichtbaar. Komt aardig in de buurt van de kloof die in de samenleving de afgelopen jaren is ontstaan.

Een bekend spreekwoord is dat elk volk krijgt de leiders die het verdient. Best wel een confronterend spreekwoord, maar misschien zit er wel waarheid in. Immers de nieuwe leiders (het kabinet) is gekozen door de meerderheid van het volk. Hoe je er ook naar kijkt, de premierbonus slaat al jaren door naar een liberale leider. De afstand van de landelijke overheid tot de burger is mede onder zijn leiding verworden tot een gapend gat waar de bodem nauwelijks nog zichtbaar is. Zijn charismatische uitstraling en handige onderhandelingskwaliteiten hebben altijd kunnen verbergen waar het gedachtegoed van zijn partij voor staat.

Het is dus niet verwonderlijk dat een flink deel van de samenleving er niet zoveel vertrouwen meer in heeft. We zijn verworden tot een samenleving van individuen en steeds minder van bewegingen. Of dat nou bewegingen van politiek, religie, levensbeschouwing zijn. Het zijn er steeds minder. Individuen stemmen of lopen achter andere individuen aan die roepen wat gehoord wil worden. Voor je het weet stemt het individu dan op een politieke beweging, of stroming die indruist tegen je persoonlijke idealen of zelfs soms principes.

Elk volk krijgt de leiders die zij verdienen. Na de eerste wereldoorlog kon in Duitsland het Nationaal Socialisme opkomen. Historici zijn er van overtuigd dat het straffen van de Duitse Natie na de 1e wereldoorlog tot een voedingsbodem heeft geleid waarin een man als Adolf Hitler zijn intrede kon doen. Vergis je niet, dat was in een ‘vrije democratie’. Na deze hele zwarte periode in de wereldgeschiedenis hebben machthebbers geleerd en werd de Verenigde Naties opgericht.

Nu het individu, de grote ‘ikke’. Ik zeg wel eens dat de Westerse Democratie het minst slechte model is om een land te besturen. Een dictatuur, of autocratie lijkt mij geen beter model. Een democratie is zeker niet een perfect model. Overheden, bestuurders, mensen, het gaat fout en het gaat goed. Als één ‘ikke’ kan ik maar weinig invloed uitoefenen. Stemmen op zijn tijd, keuzes maken, maar het begint wel eerst bij mezelf. Hoe ziet mijn moraal eruit, mijn wereld. Loop ik achter mensen aan? Kies ik voor een bredere maatschappelijke politieke beweging? Of toch een one-issue partij, of… Nu ben ik niet zo volger en onderzoek en denk ik soms te veel na, maar ik weet over het algemeen wel welke partij meer bij mij past en welke zeker niet.

Het is niet gemakkelijk, maar we krijgen hulp. Vrijwel alle informatie is wel toegankelijk te vinden op het Internet en we hebben ook nog kieswijzers etc. Willen we weer wat vertrouwen krijgen in het landsbestuur, dan zullen we als individu misschien toch straks in het stemhokje andere keuzes moeten maken. Want eerlijk is eerlijk, wat vandaag op het bordes stond, was dat wat de meerderheid van het volk wel had gekozen.

Hoofdpijn

Houdt het ooit op?

Er is al zoveel over geschreven. Het meest besproken onderwerp is al jaren het weer. Elke dag zegt wel iemand wat voor weer hebben we morgen. Of aan het eind van een natte dag, het was wel somber vandaag. En nu dan…

Op de dag dat Oostenrijk een Lock down afkondigt voor ongevaccineerden en in ons land opnieuw maatregelen te wachten staan om een zorginfarct het hoofd te bieden. Heeft corona het overgenomen van het weer en is nu het meest besproken onderwerp.

Afgelopen week heb ik in de verschillende praatprogramma’s en op sociale media steeds dezelfde vragen voorbij horen komen. Hoe kan dit nu? Er is zo’n 85% gevaccineerd, waar blijft nu die groepsimmuniteit. Uitleg is wel te vinden, even los dat er natuurlijk ook mensen zijn die helemaal niet geloven dat er een virus actief is, of dat de impact op de zorg bijvoorbeeld in scene wordt gezet. Of wat dan ook…

Dit onderwerp, de polarisatie tussen de gevaccineerde en niet gevaccineerde burger, lijkt ook uit te groeien tot een maatschappelijk virus binnen onze samenleving. Sander Schimmelpenninck schrijft over een burgerschapscrisis mede veroorzaakt door de sociale media waarop burgers met een fors narcisme gehalte hun gram halen.

Zijn column is behoorlijk kritisch en misschien zelfs wel wat confronterend. Dat zal een ieder voor zichzelf invullen. Wat de oorzaak nu precies is mogen de sociologen en psychologen mee bezig gaan. Mijn inschatting is dat ons gedrag en wat het met ons doet niet veel anders is dan uit eerdere onderzoeken naar voren is gekomen. Als wij geconfronteerd worden met tegenslagen die direct betrekking hebben op onze vrijheden, onze gezondheid dan slaan we als mens en als samenleving uit het lood. Onderhuidse problemen, die er al langer waren, komen aan de oppervlakte. We zoeken naar een gezamenlijke zondebok. De overheid, het kabinet, het OMT. Sommige verliezen hun morele kompas en schieten met bedreigingen en scheldpartijen op mensen die hun functie uitvoeren. We geven het een gezicht en een naam en vergeten dat het eigenlijk ook gewoon mensen zoals we zelf zijn.

Recent hoorde ik op een praattafel een aantal bestuurders over hun vak en waarin ze mee geconfronteerd worden. “Ik weet waar je woont”. Ik zie elke dag jouw kinderen op het schoolplein” zijn steeds meer berichtjes op de tijdlijn van deze bestuurders. In onze geïndividualiseerde maatschappij zijn steeds minder mensen ergens lid van. Geen politieke partij, geen vakbond, niet bij een kerk, niet, niet… hooguit de muziek- of sportvereniging. Al ligt de voorkeur tegenwoordig vooral bij sportscholen, waar je alleen, zelfs ’s nachts op de loopband kan. Vervolgens kijkt deze geïndividualiseerde burger wel naar de overheid. Niet als burger, maar vooral als consument. Ik heb recht op…

De pandemie ligt veel bloot. Vooral hoe onze samenleving omgaat met tegenslagen. Hoe de individuele burger dat een plek geeft, hoe de belangengroepen zich opstellen en hoever we zijn doorgeschoten in het afbreken van een moreel kompas. Gelukkig, dat moet worden gezegd, het merendeel van ons halen het nieuws niet. De stilzwijgende massa, ook met een mening. In verhouding is er slechts een kleine groep van mensen die de (sociale) media benutten om hun ongenoegen te uiten. Daar is niks mis mee, al zou een ieder wel moeten varen op een moreel kompas.

Wat minder is, is dat er ook mensen voorbij komen die uitspreken boos te zijn omdat hij/zij iets niet meer kan doen, want het is niet zijn of haar probleem als er een zorginfarct dreigt. Dan denk ik, als we allemaal zo in het leven zouden staan?
Geen mensen meer die een verantwoordelijkheid willen dragen voor de samenleving? Geen mensen meer die beslissingen willen of durven nemen? Geen bestuurders, geen kiezers, geen… Alleen nog mensen die iets willen van een ander. Daar krijg ik nou hoofdpijn van.

Knetteren in de kerken

Of hoe pandemie en eindtijd verworden tot een nieuwe bodem van verdwazing.

Een preek van een dominee van een kerk uit Rotterdam Zuid heeft stof doen opwaaien. Hij trekt een verband met Openbaring 13 en wat er nu in de wereld gaande is. Met zijn vooringenomen ideeën waarschuwt hij dat er ontwikkelingen aanstaande zijn waardoor christenen worden uitgesloten. Deze preek wordt opgepikt door mensen als Thierry Baudet en Doutzen Kroes. Mensen die weten hoe ze de media moeten bereiken en bespelen. Thierry als onze nationale nar die alles kan weg redenen tot 10 cijfers achter de komma. Doutzen het internationale model dat zichzelf graag ziet en gezien wilt worden en lid van de corona complotclub. Of heeft ze daarin nu al wat afstand van genomen?

Het was ook een signaal voor Gert Jan Segers van de Christen Unie om in het Nederlands Dagblad een column aan te wijden. “The Great Reset”.

Tenslotte werd ik ook nog eens bevestigd in het commentaar van het Reformatorisch Dagblad dat deze krant natuurlijk ook vooringenomen ideeën heeft. Als je dat commentaar even doorleest is het eigenlijk vrij simpel. Ik zet ze even in gewone taal op een rijtje:

Openbaring 13 zegt dat de mens geen geluk op aarde kan brengen. Als de mens dat wel zou kunnen, dan is dat niet de mens, maar de duivel.
Complotdenkers zouden moeten bedenken dat liberalen met de Franse Revolutie een gelukkige samenleving wilde bereiken. Dus ook hier zat de duivel achter.
Tenslotte mensen die naar een gelukkige samenleving streven moeten beseffen dat geen enkel systeem of politieke beweging daar iets aan zal bijdragen. Vrij vertaald: dat doet er niet toe en is eigenlijk van de duivel. Even doorgeredeneerd dat streven naar een gelukkige samenleving niet van de mens kan komen.

Voor de goede verstaander/lezer enige nuance in de opsomming is weggelaten. Bewust wat zwart/wit. Dit is in tegenstelling als ik met mensen uit deze kring spreek. Dan is er nuance en wordt alles niet zo tegenover elkaar gezet. De religieuze schaal van streng conservatief versus opportunistisch progressief kent gelukkig vele kleuren, zelfs die van de regenboogvlag.

Gert Jan Segers vond het erg belangrijk om een column te wijden aan die preek van die dominee die je kan opvatten als bangmakerij voor streng gelovigen. Het deed me denken aan wat we in de vorige eeuw een paar keer hebben meegemaakt. Streng gelovigen mensen die achter iemand aanliepen en massaal tot zelfdoding kwamen. Of die groepen van gelovigen die in het jaar 2000 op de hoge gebouwen gingen staan, omdat het einde van de wereld daar was. De eindtijd was gekomen…

Ik beschouw mezelf als een nuchter gelovig mens. Ik geloof niet zo in al die kerken die vooral bezig met zichzelf zijn en vooral naar binnen gekeerd zijn. Ik geloof in een Schepper die helemaal niet zo blij is met deze kerken, maar wil staan voor mensen. Ongeacht welke club, cultuur of whatever. Dat vraagt een open kerk die in de wereld staat en ook van deze wereld is. Net als een ieder van deze wereld is, is deze ook een kind van deze Schepper. Natuurlijk moet je dan als mens wel een kind van deze Schepper willen zijn, maar dan mag je je ook gelukkig ervaren. Zolang de kerken willen bepalen wie wel en wie niet zich mag rekenen tot een kind van de Schepper, zal het blijven knetteren in de kerken.

Lekker

**Een goed gevulde tafel**
Foto door Daria Shevtsova via Pexels

We zijn een maand verder, toen ik schreef over het plateau. In mijn bespiegelingen sprak ik de hoop en moed uit dat de modelleurs van het RIVM over het algemeen goed inschatten hoe het verloop van de pandemie zal gaan. Ook nu kunnen we achteraf vaststellen dat er goed is ingeschat. De corona cijfers gaan de goede kant op.

De komende weken zal er weer een stap worden genomen naar de ontsluiting van de maatschappij. Stap 3 staat op stapel. We mogen met meer mensen (4) binnen en buiten zijn. We kunnen meer recreëren, uit eten, naar het theater, sporten. Natuurlijk met inachtneming van de basisregels en met reserveren en maximale groepsgrootte. Eerder waren de terrassen weer open. Als koeien in de wei werd er op afgestormd om in de beperkte tijd, ondanks niet al te best weer, de dorst te lessen.

Op een ander deel van de aardkloot loopt het nog niet zo lekker. Dramatische beelden uit India en protesterende Japanners die geen Olympische Spelen willen, omdat de zorg om dreigt te vallen. Nog maar niet te spreken over die delen van de wereld waar het vaccineren nog ver weg is. Toch…

Toch in dit deel van de wereld maken we ons op voor een mooie zomer, terrasjes, Griekenland, we kunnen weer vliegen, er rijden meer treinen. Eind juni nog meer open, nog meer mogelijk, evenementen weer toegestaan. Wie weet de Tilburgse Kermis. Maar toch…

Maar toch, hoe dan die pandemie? Zijn we er vanaf? Kan alles weer? Natuurlijk zijn we er niet vanaf. De wereld zal nog wel een jaar of wat doormodderen met COVID-19. Een wereldwijde groepsimmunologie vergt heel wat vaccins. De rijkere landen zorgen wel goed voor zichzelf en nemen ook wat verantwoordelijkheid naar de armere landen. Maar het oeroude eerst wij en dan de rest, eigen volk eerst enz. telt nog wel. Solidariteit is soms maar beperkt aanwezig. Toch…

Toch is het wel begrijpelijk dat overheden dit soort keuzes maakt. Kijk eens naar de samenleving. Hoor de noodkreten, zie de demonstraties en soms de anarchie die hier en daar de kop opsteekt. Het volk mort. Geen brood, geen spelen, dat houdt het volk niet langer vol. Alles is relatief, maar toch…

Als overheid kun je idealistische motieven hebben, maar toch is de overheid ook de dienaar van het volk. Het volk kiest en geeft ook richting aan idealen. Nu hoop ik maar en vertrouw ik erop dat ons land zich niet ontpopt als een narcistische staat van bruin hemden. Dat wij ons solidair zullen opstellen en actief onze bijdrage leveren aan de arme landen, zodat zij ook kunnen vaccineren. Als ik dan straks, tijdens mijn vakantie, op een terrasje goed gegeten heb. Ik, met een fijn gevoel kan zeggen; “dat was lekker”.

Troje

Video door olia danilevich via Pexels

Studentikoze grapjes kunnen mensen lang achtervolgen. Zo verscheen er enkele jaren terug nog een foto van Thierry Baudet op twitter. Zie linkje. Een provocerende Thierry lachend naar de camera met een ‘fout’ boek. Nu zijn we jaren verder, het gele vale T-shirtje is ingeruild voor een pak. Thierry is een bon vivant, rechtervleugel bespeler geworden van zijn eigen opgerichte beweging.

Een beweging die zomaar, in elk geval 1 keer, de meeste stemmen naar zich toe wist te trekken. Was het de charmante, welbespraakte man. Misschien wel de ideale schoonzoon die dit voor elkaar kreeg? Of vind een deel van het landelijk stemvee de zittende politieke magistraat niet rechts genoeg? Willen we echt terug naar de jaren ’50 van de vorige eeuw? Spruitjes en grenzen.

Of zijn we meer dan landelijk stemvee? Nemen we de moeite om ons te verdiepen in de ideeën van partijen van de mensen, de ideologen achter de partij. Weten we waar een politieke beweging voor staat? Welke democratische ruimte er is? Hoe sociaal een partij echt is?

Nadat Forum de grootste was geworden en Thierry helemaal losging in zijn overwinningsspeech met zijn, voor de ‘gewone’ man/vrouw, onbegrijpelijke uil van Minerva op de proppen kwam, bekroop mij een gevoel. Wat wilde deze man nou werkelijk met zijn beweging? In zijn uitingen proef je het er zo tussendoor.

Democratie heeft een achilleshiel vergelijkbaar met het paard van Troje. Mensen die niet zoveel met democratie hebben, kunnen via dezelfde democratische beginselen onderdeel worden van het democratisch systeem.

Al langere tijd hangt er een bruine geur om Forum en zijn roerganger. Klokkenluiders uit de beweging hebben berichten gedeeld met de journalistiek die eigenlijk niet onverwacht waren. Thierry vindt het briefgeheim. Journalisten vinden dat de kiezers recht hebben op hoe politieke roergangers in het leven staan. Rutte kwalificeerde de teksten als homofoob en racistisch. Ziet geen enkele samenwerking meer zitten.

Nu leven we in een democratie en in een vrij land. Dus Thierry en zijn geestverwanten mogen vinden en onderling communiceren wat ze willen. Zo mogen wij als stemmers weten hoe eventuele politieke bestuurders, roergangers, in het leven staan. Of zij discriminatie op basis van ras of seksuele geaardheid, wel of niet, echt als een probleem zien. Ook dat is mogelijk in een vrij land. Dat komt soms niet zo goed uit. Zeker niet als je als wolf in schaapskleren een paard van Troje tracht binnen te rijden in het te veroveren land. Of het studentikoos, dom, elitair of wat dan ook is. Volgens mij zit ons mooie land hier niet op te wachten.

Uitlokking

Een simpele klik, strafbaar feit, strafblad. Oeps!

De avondklok. Voor slechts een heel klein deel van de samenleving een aanleiding om eens lekker te gaan rellen. We plunderen en gaan mensen uitnodigen om een bakje koffie te drinken op verboden terrein. Oeps, natte voeten, stevige hoofdwond door de straal.

Crowdfunding. Initiatieven om, onderverzekerde of niet verzekerde, ondernemers wiens winkel vernield en/of geplunderd te helpen met financiële steun. Ik hoorde een ondernemer voorbij komen wiens 10-tallen ruiten compleet uit de sponningen zijn geslagen.

En dan iemand in de rechtszaal volgens het snelrecht. Heeft een berichtje geplaatst en wat gedeeld en ge(re)tweet. Lekker rellen met z’n allen, lachen joh…
De rechtbankverslaggever doet verslag: “ze hebben geen flauw benul en schrikken zich kapot van de eisen’. De advocaat: Hij is 19 en heeft een baantje, gaat een opleiding beginnen. Die steen raapte hij even op en hij weet echt niet hoe dat vuurwerk in zijn zak kwam. Die agent heeft de verkeerde te pakken, hij gooide die steen niet naar die fotograaf. Lekker rellen met z’n allen, lachen joh…

De psychiater en filosoof. Ik begrijp niet waarom iedereen nu zo verbaast is. Met de jaarwisseling lijken sommige steden wel een oorlogsgebied. En we (?) vinden het ‘normaal’ in ons tolerante en individualistische doorgeschoten land. Het buitenland kijkt met grote verbazing naar dit ‘soort’ folklore van het land.

Gelukkig lijkt de geest weer wat in de fles te verdwijnen. Laten we hopen dat de meeste mensen die dachten aan ‘lekker ff rellen’ nu beseffen dat ze ook in ons doorgeschoten tolerante, individualistische land een grens zijn over gegaan.
Een grens die al wordt getrokken op de sociale media. Even ‘oproepen’ kan zomaar een strafblad opleveren en een gevangenisstraf. Weg baantje, weg opleiding.

Een andere geest komt uit dezelfde fles. De geest van op elkaar betrokken zijn. Mensen pakte de bezem, stevige mannen en wellicht vrouwen van de plaatselijke voetbalclub lieten zich preventief zien. GeenStijl toonde WelStijl.

Een pandemie raast over de wereld en alle zeilen moeten worden bijgezet om deze het hoofd te kunnen bieden. Inmiddels is Hugo de Jonge tot de nationale kop van jut gemaakt. Wel fijn om iemand te hebben die je overal de schuld van kan geven. Blijf jezelf lekker buiten schot en hoef je zelf je handen niet vuil te maken en kun je lekker zuur langs de zijlijn blijven roepen.

Het is een lange adem en vele mensen zien hun dromen vervagen. De overheid geeft heel veel geld uit om zoveel mogelijk ‘in de lucht’ te houden. Ook Hugo de Jonge. Niet alles lukt, niet alles klopt, niet alles is foutloos, niet alles is…

Maar toch…. toch ben ik blij dat mijn wieg in dit land heeft gestaan, want om met de Zeeuwen te spreken “we worstelen, maar komen weer boven”.

Arm Amerika

Foto door **Andrew Neel** via **Pexels**

Het komt niet zo vaak voor. Gebeurtenissen die invloed hebben op mijn nachtrust. Maar de nacht van 6 op 7 januari 2021 was onrustig. Beelden via extra journaals, CNN en pushberichten kwamen op de avond van de 6e binnen. Net als die vliegtuigen in die WTC-torens (11-09-2001) of Fortuin die van de wereld werd geschoten (06-05-2002) zal dit een bookmark in de geschiedenis worden.

Amerika het ontdekte nieuwe land van de Europeanen dat ontdekt werd door Christoffel Columbus in 1492. De Vikingen waren er ook al eens een keertje langs geweest. Maar het was Spanje die het land (bloedig) op de kaart zette.
De kolonisatie kwam ten einde in 1789, George Washington werd de eerste president van de Verenigde Staten. De held uit de oorlog met de Britten. De stad Washington is niet voor niks het democratisch hart van het land.

Bij de bestorming van het Capitool moest ik denken aan de bekende televisie serie North and South over families ten tijde van de Burgeroorlog (1861-1865). Je zou zeggen dat deze oorlog, dat leidde tot een miljoen doden en gewonden, een belangrijke lering is geweest. Of niet?

We zijn ruim 150 jaar verder in de geschiedenis en Amerika? Het lijkt wel of de geschiedenis zich gaat herhalen. Ruim 150 miljoen Amerikanen brachten hun stem uit, naar de rode of de blauwe kandidaat. Verliezer Trump haalde net geen 75 miljoen stemmen en winnaar Biden haalde iets meer dan 81 miljoen stemmen. Nog nooit gingen zoveel mensen in dit land naar de stembus. Nog nooit werd duidelijker hoe sterk het land verdeeld is.

Nu is het een utopie te denken dat een bevolking van een land nooit verdeeld is. Dat bestaat niet. Ook ons land is sterk verdeeld. Voor de aanloop naar de verkiezingen in maart zijn bij de kiesraad maar liefst 89 een nieuwe partijnamen geregistreerd. Een record. We zullen zien hoeveel daar uiteindelijk ook mee gaan doen. Kijkend naar Amerika ben ik blij dat mijn wieg hier heeft gestaan. Het is hier niet rood of blauw. Zelfs het traditionele links en rechts verwaterd meer en meer. Om te kunnen regeren moet er altijd worden samengewerkt. Dat zorgt ervoor dat een bevolking die over veel verdeeld is, via het democratisch proces en de vele politieke stromingen die daarin acteren, toch een weg vindt om tegenstellingen te overbruggen.

En dan Amerika, als rijkste democratie ter wereld, wat staat jullie daar nog te wachten? Het land waar het roofkapitalisme is uitgevonden en welig tiert. Waar je alleen je politieke idealen met heel veel geld kan najagen. Waar alleen de ‘dollar’ sturing aan het leven geeft en het morele besef wegebt in een doorgeslagen patriotisme. Niet “Make America Great Again” is belangrijk maar “America United”. Dat brengt jullie verder. Och, arm Amerika, hopelijk komt er, onder een ander politiek gesternte, die kentering.

geen risico?

Een relatief kleine groep (zo’n 25%) heeft zorgen dat het vaccin niet veilig, of niet veilig genoeg is. Een grotere groep zal bijdragen aan het bestrijden van COVID-19 en zo levens helpen sparen. Is dat nou een tegenstelling? Of profiteren van de ander?

Eerder schreef ik dat we zo langzamerhand in een wereld leven waarin mensen vooral proberen tegenover elkaar te staan. Alleen te gaan voor het eigen gelijk. Doof te zijn voor de ander. De sociale media en met name de algoritmes die daarin fnuikend werk doen helpt daar niet bij. Voor je het weet zit je in de ‘fabelfuik’ en wordt je onbewust bestookt met ongenuanceerde onliners.

In mijn omgeving wordt er hier natuurlijk ook over gesproken. Mij wordt dan ook best wel gevraagd hoe ik er in sta. Want het kan toch niet dat zo snel er al een vaccin is. En natuurlijk recent de nieuwe variant. Het komt voorbij in kranten, in tijdschriften, op sociale media en in de praatprogramma’s.

Steevast kom ik toch altijd uit op het vertrouwen en dat niets zonder risico is. Voor mij zijn dat, denk ik, toch twee belangrijke pilaren. Mag je er op vertrouwen dat…
Niets is zonder risico, maar is het risico wat er dan is voldoende beperkt.
Een andere ‘dooddoener’ die ik ook regelmatig teruggeef is ‘onderzoek alles en behoud het goede’.

Nu nemen de meeste mensen helemaal niet de tijd om hiermee breed aan de gang te gaan. Of mensen gaan alleen op zoek om hun gelijk bevestigd te zien krijgen. In krantenartikelen die best genuanceerd zijn wordt met geel iets gemankeerd. Bijvoorbeeld dat er in Engeland een allergische reactie was bij het vaccineren. (ook een paracetamol kan een allergische reactie geven) Of dat het vaccin misschien iets minder kan werken. (maar dat hoeft niet!) Vervolgens gaat de goegemeente er mee aan de haal. Doet me denken aan de uitspraak van Hugo de Jonge “als het meezit kunnen we de 4e januari met het vaccineren beginnen’. Resultaat: de kamer valt over hem heen, kritische columnisten, want het wordt de 8e januari. Het zat niet helemaal mee…

Heel vaak horen we wel, maar luisteren we niet. We gaan dan aan de haal met brokken van informatie die context missen, maar wel onze mening vormen. Of… en dat is eigenlijk gevaarlijk, lopen we achter iemand aan, want die…
De geschiedenis heeft ons geleerd waar dat toe kan leiden, daar moeten we nooit meer willen zijn.

Daarom is het o zo belangrijk om mensen in hun waarde te laten. Ook als dat een totaal andere is als die van jou. Zelfs als mensen profiteren van wat de meerderheid doet. Er zijn weinig mensen lid van de vakbonden, maar als de lonen in de CAO worden vastgesteld, geldt deze voor iedereen in het CAO. Lid of geen lid en daar kunnen we ook allemaal goed mee leven. De vakbonden doen hun best om mensen te overtuigen lid te worden, maar gaan er niet voor om het CAO alleen voor leden te laten gelden. (als dat al zou kunnen)

Natuurlijk is er een grote juridische doorzettingsmacht beschikbaar als het gaat om de volksgezondheid. Als COVID-19 net zo zou uitpakken als Ebola dan zou er uit een heel ander vaatje worden getapt. Ook door mensen die nu hun zorgen hebben over het vaccin. Voor het uitdoven van COVID-19 wordt door de specialisten verwacht dat daarvoor zo’n 70% van de mensen gevaccineerd moeten zijn.

Dus als mensen aan mij vragen ‘hoe sta jij er in?’
Dan kom ik uit op mijn pilaren.. ik vertrouw de specialist met haar 70% en ik schat in dat het risico dat zij er naast zit beperkt is. De kans dat ik zieker wordt van corona dan van de vaccinatie is vele malen groter. Wat jij doet, moet jij weten. Maar als ik aan de beurt ben laat ik me vaccineren, want ik neem geen risico!

Herfst

Ik hou zo van de herfst….

Photo by **Mitch Kesler** from **Pexels**

De kleurenpracht van de herfst wordt niet altijd gezien. Maar herfstkleuren ze zijn prachtig. Een kleurenspektakel wat verandering inluidt. Het oude gaat weg, het wordt kaal en dan opnieuw in bloei. Herfst neemt kleurrijk afscheid van het oude en geeft ruimte voor iets nieuws.

Dit jaar 2020 zou voor mij en de familie een zeer bijzonder en feestelijk jaar worden. Huwelijksfeesten, trouwerij, bijzondere mijlpalen in de leeftijd enzovoorts. Het zou van feest tot feest gaan. Toen kwam corona en het werd anders, totaal anders.

Wereldwijd hakte de pandemie er stevig in. Natuurlijk een grote gezondheidscrisis die bestreden moest worden. Maatregelen, beperkingen, onzekerheid, misschien angst en…

Misschien wel door deze crisis werd iets anders bloot gelegd. Namelijk dat de mensheid wel heel erg verdeeld is in vele kampen. Soms staan hele groepen tegen over elkaar. Vandaag 3 november 2020. Verkiezingen in Amerika.Er zijn deskundigen die onlusten niet uitsluiten als er geen duidelijke grote verschillen zijn tussen de rode en blauwe. In eigen land is de discussie verhard en worden politici belaagd door mensen die het gezag niet meer serieus wensen te nemen.

Angst, jaloezie, eigen gelijk, wij tegen zij, rug tegen rug… Het is wat we nu dagelijks voorbij zien komen. Zelfs in de lokale supermarkt voel je je bekeken als je wel of niet een mondkapje draagt. Ogen spreken dan vaak boekdelen.

Persoonlijk moesten we al onze bijzondere momenten voorbij laten gaan. Dat staat in geen verhouding tot wat de pandemie heeft aangericht en nog aanricht. En dan gaat het niet alleen om de gezondheid. Het gaat ook om onze samenleving waarin groepen zich zijn gaan roeren en opstaan tegen wat ons als samenleving bindt. Straks weer verkiezingen en… de partij voor ‘ikke’ bestaat niet. We zijn (zie de politieke verscheidenheid in de partijen) een verdeeld land. Maar we zijn wel één samenleving, één wereld. We zullen het echt met elkaar moeten doen. Elkaar uitmoorden leidt nergens toe, dat heeft de geschiedenis wel geleerd. Mensen die dat denken hebben de civilisatie gemist en moeten nog wat inhalen.

Herfst kleurrijk een periode van afscheid nemen van het oude naar de winter. Daarna lente… groeien, nieuw leven. Niet hetzelfde, nee nieuw leven.

Laten we als mensheid leren van de natuur. Na de winter komt de lente en nieuw leven. Als we ons best doen om dat nieuwe leven te laten groeien als bindmiddel voor een samenleving waarin we niet tegen over elkaar staan, maar wel naast elkaar. Een samenleving waar de waarde niet wordt gemeten door het kapitaal, de oneindige economische groei, maar door het welzijn van mensen.

Zo vlak voor de lente van 2021 mogen we weer naar de stembus om een keuze te maken. Ik ga stemmen voor een partij die het welzijn van mensen het meest belangrijk acht. Belangrijker dan ongebreidelde economische groei , waarvan de winsten vooral in de zakken van de meest kapitaalkrachtige burgers verdwijnen. Want laten we eerlijk zijn. Het is toch niet uit te leggen dat zij, tijdens deze crisis, hun kapitaal met een kwart zien groeien terwijl de hardwerkende kleine horecaondernemer het laatste spaargeld ziet verdwijnen en afhankelijk moet zijn van steunmaatregelen van de overheid. We zijn toch verdorie Amerika niet waar het alleen om geld lijkt te gaan!